Escap'ânes, een gezinsuitje
Op een ezel de natuur door
5 min. WEGDROMEN
Wat een avontuur voor de kinderen, dit uitstapje met de ezel! De meningen waren wel verdeeld voordat we vertrokken. Samuel, 4 jaar, droomde er al weken van om op een dier te rijden "dat groter is dan een pony!" Gabriël, 7 jaar, vond de harige beesten wat spannender. Voor ons als ouders was het vooral een gelegenheid om minimaal één uur rustig te wandelen dankzij dit originele uitstapje, ook geschikt voor de jongste telg van het gezin.
In alle eenvoud groot worden
De glimlach van Samuel, 4 jaar, en het groeiende zelfvertrouwen van Gabriël, 7 jaar. Dat is ongetwijfeld het belangrijkste wat ons is bijgebleven van deze prachtige ochtend bij Escap’ânes. Maar ook de vriendelijkheid, de kennis en de aandacht van onze gastheren: Didi (de bijnaam van Marie), die de ezelboerderij in 2014 oprichtte en Alain Dantinne, haar man, wandelgids en bergbegeleider. We hadden om 9.30 uur afgesproken op 14, route de Waillet in Marche-en-Famenne, voor een ezeltocht. Ter plaatse kunnen we kiezen uit twee ritten: één van minstens 2.30 uur, door de Fond des Vaulx, een deel van de Kalkzoom, dat in 2018 door UNESCO als Geopark werd benoemd, of een kortere route door de bossen, op zoek naar bevers. We kiezen voor dat laatste.
Samuel, 4 jaar, borstelt zijn eigen ezel
De eerste stap: langzaam dichter bij de ezels komen, die nog achter het hek staan. Even aaien. Hun zachte snuit en grote ogen laten ons meteen smelten. Uit de stal komt een heerlijke geur van stro. Halsters, pakzadels, touwen, Didi en Alain laten ons de belangrijkste materialen en handelingen zien. Achter het hek proberen de ongeduldige dieren met hun kop bij de poort te komen. "Ze zijn benieuwd wie er naar buiten mag." Het wordt Jeannot voor Samuel en Charlie voor Gabriël, die nog op een ezel mag omdat hij niet te zwaar is. "We laten de ezels niet meer dan 30 kg dragen, inclusief bagage", legt Didi uit. Maar Gabriël kijkt het nog even aan. Dat geldt niet voor Samuel. Hij borstelt Jeannot, die het wel prettig vindt. We helpen allemaal met borstelen. En dan kan Alain de ezels halsteren. Samuel en Jeannot gaan op pad met Didi; Gabriël loopt liever.
We genieten van de zuivere lucht en de rijke natuur
Als een ezel leren denken
Het parcours begint in de stad. Wel grappig die mix van transportmiddelen! Het landelijke van de ezel naast moderne auto's. Bestuurders laten ons vriendelijk passeren. "In het begin waren ze bang voor zebrapaden", vertelt Alain, "ze liepen 5 meter verderop. We proberen ze overal te laten lopen waar wij zelf naartoe gaan. De stad, het platteland, de bossen... Je moet hun vertrouwen winnen." Ezels zijn dus niet zo koppig als we denken? "Het zijn geen makkelijke dieren als ze niet getraind zijn", legt Didi uit terwijl ze het touw aan de vader van Samuel geeft, die nu het dier moet sturen, "je moet een ezel weten te overtuigen en niets forceren. Een ezel is net als een hond, maar dan groter." Jeannot pakt stiekem een stukje gras maar loopt wel door.
Genieten...
De weg heeft plaats gemaakt voor een pad door de weilanden. Het bos komt snel dichterbij. In plaats van dat wij het ritme bepalen, zijn zij degenen die stevig doorstappen. 3 km/uur maar? Echt? Onze oudste zoon loopt in ieder geval gewoon mee. Heerlijk om als ouders zonder te slenteren door te kunnen lopen, ondanks dat je soms een rondje moet draaien om de ezel weer in de juiste richting te leiden. Onze jongste is zelfs deze keer sneller dan wij. Gabriël ziet zijn broertje ontspannen op Jeannot zitten. De vriendelijke Didi weet hem te overtuigen. En dan zit Gabriël ineens op de rug van Charlie.
Wandelen in een haven van rust
Binnen een paar minuten zijn we bij de rand van het bos. Omgeven door bomen lopen we op een andere manier. De ezels voelen zich hier thuis en stappen gemakkelijk over de verschillende hindernissen heen. Wij moeten opletten waar we lopen en soms even bukken. De stadsgeluiden zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor het gezang van vogels. De bomen dragen nazomerse kleuren. We genieten van de zuivere lucht en de rijke natuur. We stoppen even bij een observatiepunt en genieten van het uitzicht. Gabriël raapt bladeren en nootjes. Een fantastische omgeving voor kinderen die genieten van vrijheid en ruimte.
Het onverwachte schouwspel van bevers
Weer een ander landschap. Het wordt lichter aan de horizon. Er vliegt een libelle langs ons heen. We komen steeds dichter bij ons doel: het eendenkroos, riet en vreemde bomen die als een potlood zijn geslepen kondigen de meertjes aan.... En de bevers! Wat een verrassend bouwwerk: "hun nest!" zegt Alain. Onder deze bijzondere stapel met takken ligt een ondergronds pad dat naar het meertje leidt. Dé plek om je fantasie de vrije loop te laten en om even bij te tanken... Onze gastheren hebben overal aan gedacht en bieden ons een heerlijk drankje aan. Voelen we ons nou zo door de Maïtrank, hun huisgemaakte wijn? De tijd gaat veel te snel. En de laatste kilometers ook... We zien de eerste huizen alweer verschijnen en al gauw ook de ezelboerderij. Weer helemaal opgeladen door onze warme ontmoeting met Didi en Alain en blij verrast door dit bijzondere gezinsuitje met de ezels door de natuur, gaan we weg met het idee om een volgende keer voor de lange tocht te kiezen. Vooral omdat dit niet zomaar ezels zijn! Ze lopen elk jaar met de kerstman mee naar Marche-en Famenne!
Deze belevenis zelf ervaren
Escap'ânes
Route de Waillet 14, 6900 Marche-en-Famenne, België
Tel: +32 (0)84 31 66 11
http://www.escapanesfamenneardenne.be/
Ligging en accommodaties/restaurants « merk Ardenne » in de omgeving
Een fantastische omgeving voor kinderen die genieten van vrijheid en ruimte