Onze wandelroutes
De wandelroutes in de Ardennen zijn net zo gevarieerd als de landschappen die ze doorkruisen. Of je nu op zoek bent naar een rustige wandeling midden in het bos, langs een rivier of door authentieke dorpjes, de Ardennen bieden je een veelheid aan keuzes! De routes zijn aangepast aan jouw niveau en jouw wensen.
Kies je wandeling, trek je schoenen aan en geniet van de vele paden!
VRESSE : GESCHIEDENIS EN LEGENDEN


Beschrijving
Wandeling van 12 km rond Vresse. Aangename, maar sportieve wandeling vanwege de belangrijke hoogteverschillen. Ze is dus sterk af te raden voor families met kleine kinderen.
Vertrekkende vanuit Vresse, zal u spoedig het dorpje Laforêt bereiken, dat in het begin van de jaren negentig het label "Un des plus beaux villages de Wallonie" verwierf. Laforêt is een van de zeldzame dorpen in het zuiden van de Ardennen dat het typisch karakter van de oude dorpen bewaard heeft. Al slenterend door de kleine straten, zal u de oude boerderijtjes opmerken die, zelfs na restauratie, de oorspronkelijke indeling behouden hebben : woning, stal en schuur.
In de kerk, die van 1779 dateert, vindt u een moderne kruisweg van Jacques Vander Elst en het plafond trekt onvermijdelijk de aandacht door zijn volkomen speciale polychromie.
Laforêt, is het eveneens het dorp van de marionetten dank zij het theater Pinocchio, enig in zijn soort in de provincie van Namen. Hier komen alle legendarische figuren van de Ardennen samen. Het dorp is ook gekend voor zijn ambachtenmarkt die elk jaar bijna 10.000 bezoekers aantrekt.
En dan mogen we ook niet de beroemde "Pont de Claies" vergeten, deze rustieke brug van gevlochten panelen van beukentakken waarvan de broze pijlers gewoon op de rivierbedding rusten, wordt elk jaar in de zomer geplaatst en dit tot groot plezier van de wandelaars.
Het dorpje Membre heeft zich langs de Romeinse weg Reims-Keulen ontwikkeld, in het centrum van een brede meander met hoge beboste kammen en waarop het uitkijkpunt van Saloru een opmerkelijk panorama aanbiedt.
De opgravingen van munten en medailles van het Romeinse tijdperk, en vervolgens van gesneden en gepolijste silexen getuigen van een eeuwenlange menselijke aanwezigheid.
Membre is het adoptiedorp van de schilderes Yvonne Tellier, die er in 2007 overleed en van de schrijver Alphonse van Prémorel (1799-1888), bekend van zijn reisverhaal "Un peu de tout à propos de la Semois".
Een prachtig orgel van Georg Westenfelder siert deze kleine, kokette kerk. Regelmatig vinden er concerten van Belgische en buitenlandse orgelisten plaats.
Na een bezoek langs het kamp van de Maquis, enig overblijfsel in zijn soort van een sombere en heldhaftige periode in onze recente geschiedenis dalen we, om te eindigen, af naar Vresse, uw vertrekpunt, waar u van een heerlijke maaltijd, zeer aangename terrassen of een verblijf kan genieten. Na u dorst te hebben gelest, kunt u nog een bezoekje brengen aan het "Centre d'Interpretation de l'Art" van Vresse, getuige van Vresse, kunstenaarsdorp. Vervolgens werpt u nog een blik op de locomotief "Le Belge", een trouwe reproductie in hout van de eerste locomotief die in 1835 de werkplaatsen van Cockerill verliet.
Goede wandeling!
Exporteren en delen
Technische informatie

IGN Kaart

Luchtfoto’s / IGN

Hellingkaart (IGN Kaart)

Kaart 1950 / IGN

Stafkaart (1820-1866)

Open Street Map
Startpunt
Informatie over de auteur
Dingen route info

Centre d'interprétation d'art de l'Ecole de Vresse
Le Centre d'Interprétation dispose de quelque deux cents oeuvres; pour l'essentiel, il s'agit de tableaux.
Les artistes représentés dans la collection sont entre autres: le baron Léon Frédéric, Albert Raty, Marie Howet, Yvonne Tellier, Jacques Vander Elst, Johnny Schuddeboom, Albert de Villeroux, Géo Warzée, Marcel Hubert, Henri Spitsaert, Guillaume Edeline, Jeanne Portenart, Louise Boxus-Chevy, Marie Lambrexhe, Mariette Koch, Christian Brasseur, Benjamin Gourmet, Claude Collignon, Francis Clébant, Jean-Marie Lambot, ... et plusieurs autres peintres qui ont exposé à « La Glycine » et qui ont fait l' « Ecole de Vresse ».
Ouvert tous les jours du 4/4 au 11/11 et les vacances d'hiver de 14h à 17h - jusque 18h les week-ends en juillet et août.
Visites guidées pour groupes (min. 10 pers.) sur rendez-vous.

La Glycine
Ancien relais de malle-poste, devenu plus tard hôtel de maître-galerie d’art où de nombreux artistes, écrivains et hommes de culture se côtoyèrent. Bon nombre de peintres s’installèrent dans le voisinage. Depuis lors, Vresse est réputé être un « Village d’art ».

Le village de Laforêt
D’anciens séchoirs à tabac, un pont de claies, une vieille forge, 2 abreuvoirs classés et un lavoir font de Laforêt « Un des plus beaux villages de Wallonie ». La « Promenade des Légendes » vous emmènera à la découverte des personnages légendaires et vous plongera dans l’âme de l’Ardenne.

Lavoir – Abreuvoir et puits
En bas de la rue du Pont de Claies se trouve un ensemble de petits édifices qui illustrent bien les trois fonctions de l’eau dans la vie rurale d’autrefois : le lavoir (le plus grand) destiné au lessivage du linge, l’abreuvoir circulaire cerclé de fer destiné à faire boire le bétail, et un puits couvert. Cet endroit était jadis l’un des plus animé et fréquenté de la localité.

Eglise Sainte Agathe (Laforêt)
L’église date de 1779. A l’intérieur, un mobilier réalisé par le sculpteur Pierre Delogne en 1745 (existant déjà dans l’ancienne église). Son fils réalise la chaire de vérité en 1791. A gauche de l’autel, une statue de la Vierge à l’Enfant en bois polychromé datant de 1795. A droite, Sainte-Agathe, patronne de Laforêt, en bois polychromé datant de 1796. Le chemin de croix a été réalisé au fusain par l’artiste-peintre Jacques Vander Elst. Le plafond date de 1967-68 et est l’œuvre remarquable de Louis-Marie Londot sur le thème « Alleluia ».

L'atelier de Pinocchio
Installée à Laforêt, dans un des plus beaux villages de Wallonie, Françoise Renouprez évolue dans le monde féérique qu'elle s'est construit depuis 35 ans !
Erigé au coeur du village, L'Atelier de Pinocchio se révèle une halte incontournable.
Une vitrine, garnie de pantins, marottes, fantoches, à fils, à tringles...vous invite à passer la porte, juste pour le plaisir des yeux.
Dès l'entrée des lieux vous êtes séduits par la diversité des personnages et n'allez pas croire que la vilaine (?) sorcière vous jettera un sort.

Pont Saint-Lambert
Ce pont, classé en 1963, est lié à une curieuse légende : son étroitesse qui ne livre passage qu’aux piétons et cavaliers a été voulue par saint Lambert, patron de Vresse, pour empêcher la sainte patronne de Laforêt qui circulait en calèche de venir propager la foi chrétienne sur ses terres !