DE MEREN

De meren: waterparadijs

Het is niet waar je bij de Ardennen meteen aan denkt: meren. Toch zijn ze er. Soms puur natuur, soms aangelegd door de mens. Het ene meer verovert je hart door de serene ligging in verborgen groen, het andere meer maakt juist indruk door een groots en wijds wateroppervlak waarin de wolken weerspiegelen.

Beide soorten zijn geliefd. Op een vroege ochtend kun je een sportvisser in zijn lieslaarzen een hengel zien uitwerpen terwijl de bossen om hem heen nog aan de dag moeten beginnen. In het riet zitten eenden, er scheren watervogels over en verder heerst de machtige stilte van de Ardense natuur.

Elk meer heeft zijn eigen charme

De meeste grote meren zijn stuwmeren en met vooruitziende blik aangelegd in een periode dat groene energie helemaal nog niet in de mode was. Denk aan die van Robertville, Bütgenbach, Verviers, Esch-sur-Sûre, Virelles en de meren Vieilles Forges en Bairon in de Franse Ardennen. Een aantal van hen heeft het formaat voor serieuze watersport, voor zeil- en motorboten, jetskiën, surfen en wakeboarden.

Elk meer heeft zijn eigen charme, maar die van l’Eau d’Heure – vijf in totaal – zijn samen met die van Esch-sur-Sûre in Luxemburg het meest indrukwekkend. l’Eau d’Heure is goed voor een oppervlakte van 6,17 vierkante meter en geldt als het grootste watergebied van België. Afgedamd in de jaren zeventig voor het winnen van energie en nu niet alleen belangrijk voor stroom en recreatie, maar ook voor natuurbehoud.

Samen met rivieren, beken en stroompjes verzorgen de meren alle vormen van waterpret. Beroemd zijn de afvaarten met kano’s en kajaks, maar op tal van plaatsen zijn natuurlijke stranden en aangelegde ligweides om van zon en water te genieten. De ene plek voorzien van alle mogelijke faciliteiten, de andere puur en onaangetast.

Natuur, stilte en rust

Terug naar de kern van de Ardennen. Natuur, stilte en rust. Het water speelt daarbij een grote rol. Het is altijd en overal aanwezig, vaak zonder dat je het merkt. Het begint met de regen die boven de heuvels valt, snel zijn weg vindt in beken en bergriviertjes of juist wat langer wordt vastgehouden in de hoogveengebieden.

Op verschillende manieren zoekt het water daarna een weg door de streek. Soms kabbelt het bijna geruisloos door een weiland, dan weer klettert het met geweld vanaf een waterval omlaag. Onderweg door het heuvelland kom je het water telkens tegen. En als je het niet ziet, dan hoor je het. Ruisend, ratelend, spetterend, zachtjes stromend. Daar kan geen wellnessresort tegenop.