Ik heb midden in de nacht naar een burlend hert geluisterd

Ik heb midden in de nacht naar een burlend hert geluisterd

Buitengewoon

Van half september tot half oktober breekt voor herten de paartijd aan. In deze tijd van het jaar gaan jonge en oudere mannetjesherten zich met elkaar meten. Met maar één doel: het veroveren van de vrouwtjes. Deze bronsttijd trekt steeds meer nieuwsgierige mensen aan. Ze komen luisteren naar de schorre roep van het bronstige hert. In het skichalet in Samrée, in de Belgische Ardennen, begeleiden boswachters van het Ministerie van Natuur en Bossen luisteravonden. Wij namen deel aan een van dit soort uitstapjes.

Hun dagen zijn goed gevuld. Ze moeten hun eigen vrouwtjeskudde, waarvan het aantal soms wel dertig koppen telt, goed in de gaten houden, ze moeten paren met de vrouwtjes die vruchtbaar zijn en ze moeten dus ook de jongeren die hun geluk komen beproeven, proberen weg te houden. Degene met de meest indrukwekkende "burl"-kreet zorgt voor het meeste aanzien. In sommige gevallen komt het tussen twee herten tot een gevecht en raken ze elkaar met hun geweien. Het komt zelfs wel eens voor dat herten met hun majestueuze "kronen" in elkaar verstrikt raken.

Maak zo min mogelijk geluid

Na deze duidelijke uiteenzetting volgt het moment waar we al de hele avond naar uitkijken: we gaan zelf op pad om te luisteren! Willen we kans maken om het geburl te horen, dan moeten we volgens de boswachters zo min mogelijk lawaai maken. Zodra een hert mensen hoort, slaat hij op de vlucht. De deelnemers verdelen zich in meerdere groepjes om te carpoolen. Zo hoeven we niet allemaal onze eigen auto te gebruiken. De plek waar de boswachters ons naartoe brengen,  is tijdens de bronstijd voor publiek gesloten. Word je hier betrapt, dan riskeer je een flinke boete! Het is dus geen goed idee om dit avontuur op eigen gelegenheid te herhalen.

In de verte laat een mannetje zich horen... en daarna niets meer

Het bos is ‘s nachts zo stil, dat we alleen onszelf horen en het tegen elkaar schuren van onze jassen, het dreunen van onze voetstappen, ons gefluister... Op de open plek concentreren we ons op het luisteren naar het minste of geringste geluid. Opeens klinkt er heel ver weg het burlen van een mannetje. Het geluid duurt nauwelijks vijf seconden en de daarop volgende 20 minuten horen we niets meer! We vertrekken, enigszins blij met de ervaring, maar ook wel wat teleurgesteld en met een behoorlijke trek in iets warms.

De andere groep heeft zelfs nog minder geluk gehad dan wij: zij hebben de hele avond helemaal niets gehoord. We keren terug naar het chalet om samen een ​​warm drankje te nuttigen, voordat we naar huis gaan.

Onze gevoelens over het succes van dit uitstapje blijven gemengd, hoewel we het ook voor geen goud hadden willen missen. We wisten van tevoren dat het niet zeker was of we het burlen wel konden horen. Dieren blijven onvoorspelbaar en vaak voelen ze de aanwezigheid van mensen al van kilometers ver aan. Onze gids en boswachter legt uit dat, op het moment dat we het burlen in de verte hoorden, de wind van richting veranderde en onze geur naar het dier toe blies. Hij zal ons geroken hebben en zal zijn gevlucht.

Ondanks de kleine teleurstelling hebben we zeker geen spijt van onze deelname aan deze avond. Het is echt een aanrader om eens een luisteravond mee te maken. Zeker als je natuurliefhebber bent en nieuwsgierig naar de dierenwereld.

Neem voor vertrek wel de nodige voorzorgsmaatregelen, zoals goede wandelschoenen, vermijd het dragen van parfum, laat huisdieren thuis, maak zo min mogelijk geluid en draag een jas die je bij bewegen niet hoort (dus geen polyester/regenjasmateriaal, maar liever katoen of dons). Dit lijkt een pietluttig detail, maar je zult merken dat, wanneer je je met vijftig personen door een stil bos verplaatst, je veel meer lawaai maakt dan je zou willen. En als je dat voorkomt, dan is het zomaar mogelijk dat je de koning van het bos hoort, die met zijn geroep zijn schoonheden probeert te verleiden!

Overnachten in de sfeer van de "jacht"

Onze conclusie: we hebben heel intens van deze ervaring genoten, ook al hebben we helaas de bekende oerkreet van het hert slechts even mogen horen. Het was heerlijk om volop in contact met de natuur te staan en de sfeer te ontdekken die heerst in een dorp waar de jachttraditie nog steeds erg aanwezig is.