Pierre Pauquay
Geregistreerd sinds 5 jaar 10 maanden
De Ardennen over berg en dal
Cultuur en wandelingen
Trein en rugzak
Te voet, van station naar station
2 daagse trektocht
Dit initiatief verdient zeker alle aandacht. De natuurparken van de Zuidelijke Ardennen en de Gaume en de GAL Nov'Ardenne hebben een heel mooi platform gecreëerd waar je 16 wandelingen kunt uitkiezen die je van het ene station naar het andere brengen. Je kan een kaart aanvragen, maar je kan ook gewoon de GPX-tracks downloaden en op trektocht gaan over deze Ardense paden.
Deze tocht dwars door de Ardennen is een zoektocht naar een intieme ervaring. Wandelen is niet bedoeld om tijd winnen, maar juist om tijd te verliezen, de lasten van hoogdringendheid te weigeren. En de trein is al een geweldige rem op de ratrace die de maatschappij ons oplegt.
Het is een mooie streek voor deze lange wandeling die we je aanraden. Deze prachtige trektocht verbindt de stations van Bertrix en Florenville.
Vanaf het station van Bertrix lopen we naar het station van Florenville, en volgen het GPX-spoor door de meanders van de Semois en de grote wouden. We komen er binnen onder de zonnestralen die de bloemen verlichten. Hoe dieper we het bos ingaan, hoe meer de geluiden wegdempen. We zijn in het grote groen van de Ardennen. Het omsluit prachtige beukenbomen en naast onze weg, een glimp van de ruïnes van het Feeënkasteel. Wat verderop wordt het steile pad luchtig terwijl we de trappen uit rots gehouwen één voor één beklimmen. In Cugnon bereiken we de oevers van de Semois. Het is één van die dorpjes waar de tijd is blijven stilstaan. Ver weg van de drukke verbindingswegen en omringd door de rivier, komt de zachtheid van het buitenleven hier helemaal tot zijn recht. Aangekomen aan de voet van de Semois, staan we op de uitkijk als we plots een een vlucht van grote, witte reigers spotten. Naarmate we de oevers van de rivier volgen, worden we steeds meer ondergedompeld in deze rust. Deze allesomvattende kalmte overmeestert ons als we langs het oude kerkhof van Martehan en zijn oude grafstenen wandelen.
Nog een brug over en we komen via de oude spoorweg in het grote woud van Herbeumont. Deze verlaten spoorlijn tussen Bertrix, Herbeumont en Muno werd aangelegd tussen 1902 en 1914. Het heeft geen enkele spoorwegovergang, enkel tunnels en viaducten. Dit gedeelte is nu een aangename wandeling geworden, de "Weg van de vertellende Stenen". Langs de route beschrijven didactische panelen de rijkdom van de streek Bertrix, dankzij haar leisteenwinning.
In het woud, waanzinnig
Het bos is majestueus en hoofdzakelijk nog begroeid met loofbomen. De relatief steile hellingen hebben intensieve bosbouw verhinderd. Zo belanden we in een bos dat zijn natuurlijke staat heeft behouden, met dode bomen waarin zich een waaier aan korstmossen, mossen en paddestoelen heeft ontwikkeld.
Enkele stappen en valleien verder, komen we langs de Antrogne. Een lange afdaling brengt ons tot de oevers van de Semois. Het heldere water onthult ons haar lange groene algendraden. Onder de blakende zon schitteren de kleuren van de rivier eens blauw, dan weer fluorescerend groen.
Nu we de Semois bereiken, nabij Herbeumont, zagen we door de bomen de priorij van Conques, die zich langs een oude zijrivier van de Semois heeft genesteld. Rond de priorij liggen drie vijvers waar de fuut en de watersnip leven, een zeldzame soort in ons land. Herbeumont kondigt het einde van deze eerste etappe aan.
De volgende dag loopt de wandeling tot aan de voet van de burcht alvorens weer de oude spoorlijn te bereiken: een lijn die werd aangelegd in een tijd dat de moeilijkheden van het terrein de ingenieurs niet afschrikten. De indrukwekkende passage over het viaduct met zijn zeven bogen over de vallei van de Semois, 38 meter lager, is daar zeker het bewijs van. Dit meesterwerk is als een schakel tussen twee gebieden. Op de andere heuvel verlaten we de spoorlijn en duiken we in het bos van Sainte-Cécile: hier belanden we aan de rand van de Ardennen. We naderen het Zuiden en de Gaume, dat merken we in dit bos vol essen, een soort die graag in een milder klimaat groeit, vergeleken met het ruigere klimaat van de noordelijke bossen.
De route onthult plotseling een van zijn mooiste aspecten terwijl hij zich kronkelend een weg baant tussen de loofbomen, met het panorama op Libaipire. Ze leiden naar de Tombeau du Chevalier, een landtong omringd door de strakke meander van de Semois. In de verte tekent zich het silhouet af van de vesting van Herbeumont, versmolten met het landschap.
Richting Zuiden
Nadien verlaat de Semois het bos en komt in een ander verlicht land, de Gaume. Het zuiden van het land ligt erg dichtbij, dat merken we aan de kalkhoudende bodem. De route loopt kronkelend verder tussen de loofbomen en onthult plots de plek van de Roche à l'Appel. We worden aangestaard door deze rotsachtige uitsteeksels van "Fépin pudding" van een half miljard jaar oud, uit het Cambrium tijdperk, aan het begin van de geschiedenis van de aarde!
Bij het verlaten van de bossen verzacht het landschap met een een opeenvolging van rustgevende heuvels, de cuestas. De rest van de route laat ons toe deze open streek te waarderen. Vanaf het dorpje Muno loopt het pad steil omhoog door de velden, waar we vergezeld worden door een koor aan vogelgezang. De mooie dorpjes Watrinsart, Fontenoille en Chassepierre, met hun gele gevels, verlichten het landelijke landschap. Het landelijke leven komt hier volledig tot zijn recht.
Langs de oevers van de Semois, die zich door de grote weide kronkelt, brengt een laatste klim ons naar Florenville, trots gelegen op de top van zijn cuesta. Hier kan je het prachtige uitzicht over de vallei ontdekken.
Deze ervaring beleven
Train et sac à dos
Wandeling nr 11 - 62 km over twee dagen.
Meer informatie : trainetsacados.com
Het woud is indrukwekkend, en bestaat meestal nog uit loofbomen...