De BOSSEN

Bossen: groen, groener, groenst

Het Ardense bos heeft duizend tinten groen. En die wisselen per uur, per minuut, per seconde soms. Het gebeurt terloops. Als de wind door de bomen ruist, als er druppels op de bladeren vallen, als het zonlicht toe- of afneemt. Het zorgt ervoor dat zelfs in de dichtste bossen het decor voortdurend van sfeer verandert. Of we daarom zo houden van een wandeling door het groen? Het draagt er in elk geval aan bij.

Het bos doet iets met je. De wereld van bomen heeft net als de zee en het hooggebergte invloed op je gemoed. Je vindt er rust, energie, kracht of gewoon ontspanning. In de Ardennen is het woud bovendien mooi verdeeld over naald- en loofhout. Dat zorgt voor afwisseling in sfeer en uitwerking. Es, eik, iep, berk, esdoorn, spar, den of beuk. Elke boom lijkt zijn eigen kwaliteiten te hebben.

Duizend tinten groen

Zo uitgestrekt als de bossen nu zijn, is het niet altijd geweest. Vanaf de 17de eeuw werd er enorm ontbost omdat er hout nodig was voor onder meer bouw, verwarming, ovens en iets later de industrie. Dat laatste speelde overigens ook een belangrijke rol bij de redding voor de Ardennen. Er was nieuw bos nodig om aan de vraag naar hout te kunnen blijven voldoen. De bosbouw heeft zich mede hierdoor ontwikkeld tot een duurzame sector.

Met dank aan die strategie staan de Ardennen weer bekend om hun eindeloze bossen. En dat is fijn wandelen. Het maakt verschil of je na een uurtje het bos alweer uit loopt of dat je na een halve dag serieus doorstappen of mountainbiken nog altijd het gevoel hebt dat er geen einde komt aan de bomen. Groots, ondoordringbaar, het gevoel van wildernis.

Ja, er zijn routes. Met nummers en thema's. Handig voor wie een vast parcours wil afleggen zonder te verdwalen. Maar er zijn ook paden die buiten de invloed van de mens lijken te blijven. Paden gaan er hun eigen weg, nemen je mee het woud in zonder dat precies duidelijk is waar het naartoe zal gaan. Het is een belevenis die je zo dicht bij huis maar op weinig plaatsen vindt.

Groots, ondoordringbaar, het gevoel van wildernis  

Pure stilte 

Onze liefde voor het bos is geen vanzelfsprekendheid. Vroeger lag het heel anders. Het donkere woud werd zelfs als bedreigend ervaren. Het vormt dan ook een bron van inspiratie voor tal van mythes, legendes en volksverhalen. Bovendien zorgt de uitgestrektheid ervoor dat er nog genoeg plaats is waar de dieren zich kunnen terugtrekken.