Val de Wanne,
hoogtepunt in de Ardennen
6 minuten buiten spelen
Vanuit Stavelot rijden we de berg op, Val de Wanne is de bestemming. Val de Wanne is een flinke berg voor de 'Ardennenbegrippen'. Even later kijken we vanaf één van de hoogste punten van de regio het dal in.
In een (goede) winter schijn je hier te kunnen skiën, maar dat is niet wat ons hier brengt vandaag. Zoon Hugo (8 jaar) en ik zijn hier om een lekker dagje buiten te spelen.
Val de Wanne
Na dertig minuten op hoog tempo is het ons gelukt om drie van de vier torens te vinden...
Verdwaald in het doolhof
Na de hartelijke ontvangst krijgen we eerst ons polsbandje uitgereikt. Met dit bandje mag je alle spelletjes onbeperkt spelen is de boodschap.
Dat laten we ons geen twee keer zeggen. We hollen naar buiten. Hugo had al iets gehoord over het befaamde houten doolhof van Val de Wanne en dat staat bovenaan zijn lijstje.
Doel van het doolhof is om de vier torens te vinden en te beklimmen. In de toren staat een vraag en die moet je (goed) beantwoorden als bewijs dat je er ook daadwerkelijk geweest bent.
Een tweede (nog moeilijkere) variant is dat je de torens ook in de juiste volgorde vindt. Wij kiezen voor de eerste variant en die blijkt al uitdagend genoeg.
Na dertig minuten op hoog tempo is het ons gelukt om drie van de vier torens te vinden, maar de laatste lukt ons steeds niet. ‘Zijn we hier nu al geweest?’, ‘Nee zo gaan we weer terug’, 'Helaas, Dit loopt dood’.
Het venijn zit in de staart, de laatste toren vinden we niet. Omdat er nog zoveel andere spellen te spelen zijn op Val de Wanne besluiten we om een heel klein beetje vals te spelen en stiekem kruipen we onder een paar houten schermen door. Zo vinden we de laatste toren ook.
Onze conclusie, hartstikke gaaf, maar moeilijker dan gedacht. Met een licht geknakt ego, maar mét een volle kaart verlaten we het labyrint.
Buiten spelen bij Val de Wanne
Als we het doolhof uitlopen zien we een paar kinderen met een opblaasband van een borstelhelling afglijden. ‘Papa, zullen wij ook?’
De eerste keer glijdt Hugo nog voorzichtig naar beneden. Kennelijk is één keer voldoende om vertrouwen te krijgen. ‘Nu gaan we de band van onderen inzepen en moet jij me zo hárd mogelijk duwen, oké?’
Zo gezegd, zo gedaan. Eerst smeren we de band in en dan neem ik een korte aanloop om Hugo en de band zo hard mogelijk te kunnen afzetten. Dat gaat best hard. Hugo giert het uit van pret. Steeds weer komt Hugo omhoog gelopen met een grote grijns.
Onze uitdaging is om zo ver mogelijk ná de baan door te glijden over het gras. Dat lukt steeds beter en record na record wordt verbroken. We laten ons vertellen dat deze activiteit met (of vlak na) regen nóg beter gaat. Als de baan nat is, schijnt je nog harder te kunnen glijden. We vinden het bijna jammer dat het niet regent. Na veel herhalingen, moet ik er aan geloven. ‘Nou jij pap’. Ik probeer het ook, maar ga lang zo hard niet als Hugo. Kennelijk is gewicht geen voordeel op deze baan.
Val de Wanne
Eindeloos speelplezier
Door naar de boerengolf. De schuine helling zorgt voor een kleine extra moeilijkheidsgraad voor dit toch al lastige spel. Na vijf holes, houden we het voor gezien. De aandacht wordt getrokken door een crossfiets die even verderop staat.
Er is een klein crossfiets parcours dat je moet proberen af te leggen met pompbewegingen en (dus) zónder te trappen. Voor vertrek brengen we alle lichaamsbescherming aan en stappen we op. Na enige oefening lukt het wonderwel ook nog.
Afvinken en naar het volgende onderdeel. Hugo verslaat mij op de skelterbaan, maar ik haal mijn revanche bij het kaatsen. Wat een heerlijke middag.
Volgende keer doen we de Devalkart
Dan gaat Hugo nog even springen op de trampoline en het luchtkussen terwijl ik even moet uitblazen op het terras. Wat een prachtig uitzicht hier. Niet lang daarna komt Hugo ook aangelopen.
Een kop zo rood als een tomaat en een grijns van oor tot oor. We hebben genoten deze middag.
Wat een boel vermaak hier in Val de Wanne. Wij waren er een paar uurtjes, maar we hadden ons veel langer kunnen vermaken. En dan hebben we de topattractie nog niet eens gedaan:
Je kunt hier namelijk ook downhill met een step, een trike (drie wielen) of devalkart (vier wielen), waarna je met een sleeplift weer omhoog getakeld wordt. Dat moet heel spectaculair zijn, maar het zal voor een volgende keer zijn.
Val de Wanne is niet alleen letterlijk één van de hoogtepunten van de Ardennen! Als we in de buurt zijn, gaan wij hier zeker weer langs.
Deze belevenis zelf ervaren?
Val de Wanne
Aisomont 70, 4980 Trois-Ponts
Tel: +32 (0)80 86 31 21
Meer informatie
Onze uitdaging is om zo ver mogelijk ná de baan door te glijden over het gras.