Het Festival des Confréries in de Ardennen, door David Truillard

Ik heb in de Ardennen het "festival des confréries" meegemaakt

Profile picture for user Marion Guiot

Marion - Chroniques d'une ardennaise

Geregistreerd sinds 3 jaar 11 maanden

100% Ardense, tussen België en Frankrijk

Het moeilijkste was om te kiezen wat we wilden eten

Ik heb in de Ardennen het "Festival des Confréries" meegemaakt

1 dag om de streek te ontdekken

In de Ardennen vind je nog echte, traditionele en authentieke evenementen. Zo maakten wij op het "Place Ducale" in Charleville-Mézières het Festival des Confréries mee. Een vrolijk en kleurrijk feest waar je je als "buitenstaander" meteen thuis voelt. 

Festival des Confréries in de Ardennen - Marion van Chroniques d'une ardennaise

Een uniek festival

Het « Festival des Confréries » brengt jaarlijks een vijftigtal Franse en Belgische broederschappen en duizenden toeschouwers bijeen. Wij besloten om ons dit jaar ook in het publiek te mengen en zo de Ardense streekproducten beter te leren kennen. Ondanks de drukte heerste er een rustige sfeer in het publiek. We kwamen aan op het festivalterrein, het centraal gelegen "Place Ducale" van de stad Charleville-Mézières. Dit bekende plein is een architectonisch meesterwerk uit de 17e eeuw. Al die kleuren bij elkaar en de levendige muziek op de achtergrond, het was een prachtig en vrolijk geheel! We zaten meteen midden in het defilé van de broederschappen! Gekleed in lange, kleurrijke toga's, met wapenschilden, vlaggen en soms zelfs kookpotten of varkens, paradeerden de leden van de broederschappen vreugdevol door de straten van het stadscentrum. We volgden de optocht en kuierden door de straten, waarna we weer terugkeerden naar het mooie Place Ducale.

De Ardense broederschappen - Marion van Chroniques d'une ardennaise

Het was bijna middag. We hadden deze morgen expres heel licht ontbeten, omdat we vermoedden dat we ons die namiddag, tijdens dit geweldige festival, flink te buiten zouden kunnen gaan. Door de heerlijke geuren die van de diverse standjes kwamen, begonnen onze magen te knorren. We besloten om ​​eerst een rondje langs de stands te maken, om eens te zien wat er allemaal was en daarna te beslissen. Het moeilijkste was om uit al die specialiteiten te kiezen wat we zouden gaan eten!

Wilt u even proeven?

De geheimen van de streek

We begonnen onze ronde en slenterden van stand naar stand. Er was werkelijk voor elk wat wils. Vrijwel overal vroeg men of we de specialiteiten, die de broederschappen met passie hadden bereid, even wilden proeven. Hartig en zoet, alles kwam voorbij en zonder logische volgorde. Van honing tot vleeswaren en van jam tot chocolade! We ontdekten specialiteiten die we absoluut niet kenden, zoals saffraan. Blijkbaar wordt dat ook in de Ardennen geoogst. En er waren natuurlijk ook andere, bekendere, traditionele producten, zoals bier en vleeswaren.

Ham, dé specialiteit van de Ardennen - Marion van Chroniques d'une ardennaise

Soms kregen we van een broederschap iets te horen over de ingrediënten van een streekproduct, maar het hele recept en de bereidingswijze blijft normaal gesproken altijd geheim. Pas toen we langs alle vijftig broederschappen gewandeld waren en onze rugzakken al goed vol zaten met lekkernijen, begaven we ons naar de grote tent op het plein om te eten. Daar was keuze uit twee gerechten op basis van streekproducten. De hele ochtend was men druk in de weer geweest om de gerechten in enorme pannen te bereiden en er hing een heerlijke, dampende geur in de tent. « La cacasse à cul nu » (wat een bijzondere naam!) of een salade met spek. Mijn vriend koos voor de « Cacasse à cul nu », dat bestond uit eieren en gekookte aardappels met uien in een saus. In het oorspronkelijke recept zit geen vlees, maar tegenwoordig eet men het met spek en worst. Ik koos liever de salade met spek, verrijkt met paardenbloemscheuten en aardappels. Een eerste hap en... ik vond het heerlijk! Deze twee warme gerechten zorgden ervoor dat onze buiken goed gevuld werden. We genoten tijdens dit middagmaal enorm van de gezelligheid van dit festival. We zaten met andere festivalgangers aan lange tafels te kletsen en zongen zelfs mee toen er een draaiorgel begon te spelen. Even voelden we ons niet met z'n tweetjes, maar met een grote groep vrienden. Ook al hadden we elkaar pas ontmoet, we grepen elkaar bij de arm om samen aan tafel te zingen en te dansen.

We hebben echt nog wel een gaatje over!

Diverse demonstraties

Voordat we naar het festival terugkeerden om de demonstraties van diverse broederschappen te bewonderen, besloten we om een ​​kleine geïmproviseerde wandeling door de straten van het centrum van Charleville-Mézières te maken. We namen de richting van de Maas en staken de mooie "rue du Moulin" over. Dit prachtige straatje is volledig gevuld met designerwinkels met kleurrijke gevels. We verkenden de kade met voor ons een oude molen. Daar zit tegenwoordig het Arthur Rimbaud Museum in. Daarna vervolgden we onze wandeling richting het "île du Vieux Moulin", een eilandje waar we een paar minuten bleven om de voorbij varende kajaks en bootjes te bewonderen. Op de terugweg kwamen we langs het huis waar de beroemde dichter Arthur Rimbaud geboren is. Uit nieuwsgierigheid besloten we naar binnen te gaan om het te bezoeken. De kamers van het huis waren leeg, ongemeubileerd, maar ze waren verder wel in de oude staat gebleven. Hier en daar waren een paar restanten van wandtapijten te zien. Desalniettemin was dit bezoek een ware uitnodiging om meer over deze dichter te weten te komen en in zijn voetsporen te reizen. Blijkbaar heeft hij enkele jaren in Harar, in Ethiopië, doorgebracht. Door projecties op de vloer en op de muren en door diverse geluidsfragmenten werden we helemaal in de sfeer van zijn leven meegevoerd, naar verschillende plaatsen in de wereld.      

Het défilé van de broederschappen, door Marion van Chroniques d'une ardennaise

Na dit poëtische intermezzo keerden we terug naar het festival waar ons allerlei demonstraties wachtten. Het voordeel van de wandeling was dat er ook wat ruimte in onze maag vrijkwam om nog extra van de Ardense lekkernijen te kunnen genieten. In de namiddag kon je namelijk verschillende Ardense koks ontmoeten die ter plaatse, voor het oog van het publiek, hun specialiteiten bereidden. Zoet of hartig, in beide gevallen werden onze smaakpapillen wederom verwend met allerlei kleine hapjes die ook nog eens een lust waren voor het oog!

Iets verderop gaf het broederschap dat dit jaar als eregast was uitgenodigd een wel heel grappige voorstelling. Het was een bijzondere ceremonie ter introductie van nieuwe leden. Een gemoedelijk spektakel dat je op dit festival absoluut gezien moet hebben!!

La Cuvée d'Arthur - Marion de Chroniques d'une ardennaise

De dag ging in vlot tempo voorbij. Eenmaal thuis inventariseerden we onze verzameling streekproducten die we mee naar huis mochten nemen. Hier konden we zeker nog een paar dagen van genieten: kaas, bier, uientaart, hartige vleestaart ... heerlijk!

Deze belevenis zelf ervaren

 

Le Festival des Confréries
Place Ducale, 08000 Charleville-Mézières, Frankrijk
www.festivaldesconfreries.com