Celine Menoncin
Geregistreerd sinds 5 jaar 4 maanden
Op zoek naar de Ardense fabel
De Kabouter
8 min. WEGDROMEN
Om betoverd te worden moet je eerst willen ontdekken...
De Ardennen zijn verrassend. En dan heb ik het hier over de Ardense bossen, die Julius Cesar "Arduenna Silva" noemde - het diepe bos. In dit bos, een bekende schuilplaats voor ridders die achtervolgd werden, woont de magiër Malegijs, samen met vele andere fabelachtige wezens. Het bos is één van de deuren van onze wereld die leidt naar de wereld der feeën.
Bezoekers vinden in de Ardennen vredige paden, waar het heerlijk wandelen is en waar zoiets eenvoudigs als ademen genoeg is voor de ziel. Maar als je net als ik het rechte pad af wilt om het diepe bos in te duiken... Om over het riviertje naar overkant te springen... Je handen op de schors van een boom te leggen om zijn hart te horen kloppen... Dan ben je de betoverende Ardennen binnengetreden. Die van mythes en legendes, de Ardennen voor de nieuwsgierigen en de kinderen. Ik nodig je uit om samen met mij achter deze deur te zoeken naar een typische inwoner van de fabelachtige Ardennen.
Om de betovering te ervaren, moet je deze eerst voelen...
Laten we beginnen met ons stil en kalm te maken. Daar begint alles mee in het Koninkrijk van het Kleine Volkje. Overdreven enthousiasme of druk gedrag neemt alle kansen weg om er ook maar één van hen tegen te komen. Adem alleen, meer niet. En dan moet je je heel goed concentreren en de Feeënkoning vragen of we zijn Wereld mogen betreden. Alléén reine zielen en ontvankelijke geesten krijgen misschien een kans...
Om de betovering te begrijpen, moet je er ook over lezen...
De verhalen vertellen dat dit wezentje tussen de dertig centimeter en één meter groot in rotsgleuven woont, in de holen die door Moeder Natuur zijn gevormd, langs de waterstromen die door de bossen slingeren. Je snapt het al, we hebben het hier over een typisch, klein wezentje uit de Ardennen: de Kabouter.
Deze kabouter heeft twee zwakke punten: zijn grote kwetsbaarheid en liefde voor mensenvrouwen
De Kabouter lijkt te leven op plekken die jij en ik niet zouden uitkiezen, maar vergis je niet! Een kabouter is erg schoon en leeft in een grote, met smaak ingerichte ruimte, voorzien van stevige, eiken houten meubels.
Verder ziet de Kabouter er goed uit: slank, fijne trekken, verzorgd haar en een piekfijne baard. Hij draagt een mooie rode muts en leuke kleren. Het wezentje is een vakman die bekend staat goed te zijn in wat hij doet: of hij nu kleermaker, ijzerwerker of schoenmaker is, zijn werk is altijd fan-tas-tisch! Dit sprookjesfiguurtje zou haast in elk opzicht volmaakt zijn, op één detail na: de Kabouter lijkt meer op de mens dan je denkt... Als je goed kijkt lijkt de Kabouter best veel op de lokale bevolking. Hij eet graag van de Ardense keuken: vers gesneden ham, heerlijk geurende worst, de typische "cacasse à cul-nu" en niet te vergeten de Ardense suikertaart of "gâteau mollet"... Het is zéker een lekkerbek.
Maar hij is ook gesloten en stil. Hij hoort zichzelf niet graag praten en drinkt liever een goed glas dan dat hij een lang gesprek aangaat. Karaktertrekken die vaak ook bij Ardenners te vinden zijn.
Kabouters hebben trouwens lange tijd bij de Mens geleefd. Ze hielpen boeren en arbeiders bij hun dagelijkse werk. En er werd gezegd dat een Kabouter in huis hebben een schat bezitten was.
Laten we niet vergeten dat kabouters toverwezens zijn! Er zijn nog steeds verhalen over sommige families die rijk geworden zouden zijn dankzij hun Kabouter... Maar in de loop der tijd zijn de Mens en de Kabouter in onmin geraakt. Ik moet toegeven: deze kabouter heeft twee zwakke punten: zijn grote kwetsbaarheid en liefde voor mensenvrouwen. Sommige van deze verhalen worden nu nog verteld... Ze getuigen van een ver verleden toen Kabouters en Mensen nog met elkaar samenleefden...
Om de betovering over te dragen moet je zelf een verteller worden en verhalen doorgeven...
Hier is één van de legendes die vandaag de dag nog verteld worden... Op een dag kwam een weduwe de Kabouters opzoeken bij de ingang van hun grot. Huilend om haar man die sinds een paar weken dood was, zocht ze naar een behulpzame ziel die haar kon helpen haar akker te bewerken. Alleen en met 3 dochters voelde ze dat de honger nabij was. Een Kabouter die in de kracht van zijn leven was - hij was pas tweehonderd - werd geraakt door de arme vrouw. Hij bood haar zijn hulp tegen kost en inwoning op de boerderij, om samen te wonen met haar en haar dochters. "Leg het benodigde gereedschap in de akker en het werk zal worden gedaan", zei hij tegen de weduwe. In de dagen die volgde ontdekte ze opgelucht dat de eerste akker was bewerkt en ingezaaid. Nacht na nacht werden de andere akkers klaargemaakt. Jarenlang zorgde de Kabouter voor de akkers van de weduwe die zo een zorgeloos leven leidde. De akkers werden steeds mooier en de oogst rijker dan ooit. Er werd veel over gesproken in het dorp.
Op een ochtend bood de buurman van de weduwe aan om haar te betalen als zij haar weldoener tot zijn beschikking zou stellen. De verleiding van de winst was té groot, en dus aanvaardde de weduwe het voorstel en legde het gereedschap in de akker van haar buurman. "De Kabouter zal denken dat ik nieuw land heb en zal het bedrog niet in de gaten hebben!" dacht zij.
Maar wat een vergissing! De Kabouter stopte niet alleen met werken op de akker van de weduwe, hij liet haar ook aan haar lot over.
In de praktijk: de legendarische verhalen van Oligo de Ardense kabouter
Website
Schrijfster: Celine Menoncin
Illustraties: Adeline Vachez
Ik nodig je uit om samen met mij achter deze deur te zoeken naar een typische inwoner van de fabelachtige Ardennen.