Pierre Pauquay
Geregistreerd sinds 5 jaar 4 maanden
De Ardennen over berg en dal
Cultuur en wandelingen
Ik heb met de mountainbike via de "Transardennaise" de Ardennen doorkruist
De sprankelende geur van avontuur
2 dagen onderweg
De Transardennaise, de naam zegt het al, loopt dwars door de Ardennen: een oud, bergachtig massief vol prachtige riviertjes en majestueuze bossen. Je kunt deze tocht te voet doen, maar ik koos voor mijn favoriete vervoermiddel: de mountainbike. Het was voor mij lang geleden dat ik helemaal alleen op pad was. Beleef deze onvergetelijke tocht met me mee en leer onder andere het grote woud van Saint-Hubert kennen. Mijn avontuur begint in september...
De tocht die ik voor ogen heb, loopt door de Belgische Ardennen. Aangezien ik de tijd niet heb om de volledige route van 160 km van La Roche-en-Ardenne naar Bouillon af te leggen, wil ik er een mooi 2-daags traject uit kiezen. Een tijdje geleden kocht ik de nodige topografische kaarten van het NGI en gewapend met mijn laptop, waarop ik het GPX-traject in beeld heb, begin ik te speuren. Wat ik zoek, is een gedeelte van de route die zo min mogelijk bewoond is en met zo veel mogelijk groen. Ik kwam uit in de omgeving van Saint-Hubert en Nassogne. Ik zie ingesloten valleien, "eindeloze" bossen, uitgestrekte velden... ik pak mijn stift en stippel mijn route uit op de kaart. Ik kan niet wachten om te vertrekken. Ik kijk er naar uit om de grenzeloze ruimte op te zoeken en te genieten van de eenzaamheid.
Een paar dagen later is het zo ver en bevind ik me in de buurt van Saint-Hubert. Ik ga beginnen aan mijn uitgekozen deel van de "Transardennaise-zuid", dwars door het Ardense landschap. Wat ik meeneem, naast mijn mountainbike, is alleen het strikt noodzakelijke, zodat ik volop kan genieten.
Maak kennis met het Ardense landschap - Pierre Pauquay
Open ruimtes
Als je een trektocht maakt, dan gebruik je je fiets op een andere manier. Normaal race ik naar het station om op tijd mijn trein te halen of race ik mijn wekelijkse rondje om mijn conditie op peil te houden. Maar nu is mijn mountainbike een middel om op plaatsen te komen waar geen auto's mogen rijden, om prachtige plekjes te ontdekken en om de tijd te nemen en van het moment te genieten. De fietser wordt reiziger. Ik rij door heuvelachtig, soms steil terrein, door velden en vooral over mooie bospaadjes. Ik doorkruis talrijke beekjes en geniet van de leegte en de ruimte. Ik kan me voorstellen dat deze omgeving een bron van inspiratie vormt voor verhalen en gedichten en dat er veel legendes uit voort zijn gekomen. De paden zijn heel aangenaam en ik denk aan de miljoenen jaren die er overheen zijn gegaan, waardoor het landschap zo geworden is, zoals het nu is. Vooral het stukje naar het riviertje "la Masblette" is adembenemend mooi. Snelheid is niet belangrijk op de Transardennaise. Als je een trektocht maakt, dan rij je minder snel, om uiteindelijk een grotere afstand af te leggen.
Alleen zijn is iets dat ik niet meer gewend ben. Op pad zonder gezelschap maakt het reizen toch anders. Je bent scherper, let meer op en je zintuigen nemen veel meer waar. Ik hou van het geluid van de banden en de derailleur van mijn fiets. Hij is mijn reisgenoot, zoals het trouwe paard van een ruiter. Ik fiets door zonder mezelf te sparen, maar ook zonder enige vorm van prestatie. Ik heb mezelf ook niet als doel gesteld om een bepaald aantal kilometers te halen. Ik voel me een vrij man en stop waar ik wil!
De grote doorsteek van de Ardennen per mountainbike
Rond het dorp Nassogne is het heel rustig. Aan de rand van het bos zijn er wel een paar wegen, maar verder kom ik niemand tegen. De gehuchten die ik doorkruis zijn net eilandjes temidden van de ongerepte natuur. De weg van Masbourg naar Mormont is een flinke klim tussen de weilanden door. Wat hebben de koeien hier een geluk om in dit prachtige landschap te mogen grazen.
Ter hoogte van Mirwart begin ik trek te krijgen en vind ik dat ik een picknick heb verdiend. Uit mijn tas haal ik een stuk Ardenner ham en roggebrood. Achter mij klinkt er getjilp uit het bos en ik herken het geluid van vinkjes en boomklevers. Op dit moment, aan de oever van het beekje de "Marsau", voel ik mij de gelukkigste fietser ter wereld. En ook de meest hongerige, denk ik. Na al dat gezweet, smaken mijn zelf meegebrachte streekproducten beter dan ooit!
Even een pauze om op te laden - Pierre Pauquay
In Redu trekken mijn fietstassen de aandacht: ik word begroet door de eigenaren van een herberg. Ik trakteer mezelf op een lekkere warme maaltijd, voordat ik verder ga naar Daverdisse. Een breed pad leidt me naar dit mooie plaatsje aan de rivier de Lesse.
Aan het einde van de dag klim ik naar de plek waar ik de nacht wil doorbrengen en waar ik lekker kan dromen over alles wat ik vandaag heb gezien. Rond 20u verlaat ik de route en fiets ik naar Bois de Bané, een plek waar bivakkeren is toegestaan. Uit mijn fietstas haal ik de tent tevoorschijn. Deze is niet zwaar en gemakkelijk op te zetten. Dankzij dit onderdak ben ik volledig autonoom: wederom een gevoel van enorme vrijheid! Niemand die op me wacht en reserveren is niet nodig. Niet dat ik niet van gîtes of bed and breakfasts hou, maar voor mij gaat er niets boven slapen op een magische plek in de natuur. Wie al eens eerder gebivakkeerd heeft, kent dat idyllische gevoel van te gast zijn in de natuur, zeker als je, zoals ik nu, de enige bent. De tent staat en mijn fiets staat aan de kant. Ik ben klaar voor een mooie sterrennacht.
De tent staat en mijn fiets staat aan de kant. Ik ben klaar voor een mooie sterrennacht - Pierre Pauquay
Het geluk van de geur van de dageraad
In de vroege ochtend, bij het aanbreken van de dag, strelen de eerste zonnestralen mijn gezicht. Mijn eerste reflex bij het opstaan is om water te koken voor een kop koffie. De lucht is diepblauw, tijd om mijn kamp op te breken en te vertrekken. Na drie uur rijden, kom ik terug bij het punt waar ik begonnen ben. Mijn tocht door de Ardennen heeft ervoor gezorgd dat ik er even helemaal uit was en de dagelijkse routine even helemaal vergeten ben. Ik ben aangenaam verrast door de rust en de pracht van het landschap. Mijn uitje heeft de zin in meer avontuur bij me aangewakkerd en ook mijn nieuwsgierigheid naar andere plekken in de Ardennen. Ik kom zeker terug en mijn mountainbike gaat waarschijnlijk weer mee!
Zonsopgang - Pierre Pauquay
Deze belevenis zelf ervaren
De "Transardennaise" te voet is een bewegwijzerde route van 160 km, van La Roche-en-Ardenne naar Bouilon. Van deze route bestaat een wandelgidsje, verkrijgbaar via het Maison de la Randonnée.
De "Transardennaise" per mtb is een route van 270 km, van Malmedy naar Bouillon via La Roche-en-Ardenne. Deze route is niet bewegwijzerd. Een roadbook is verkrijgbaar via www.gta.be.
De organisatie GTA (Grand Traversée de l'Ardenne) heeft deze en andere langeafstandsroutes uitgezet en zorgt voor de bewegwijzering.
Via de organisatie Europ'Aventure kunnen verblijfsformules met bagagetransport geboekt worden.
www.europaventure.be
Ik kijk er naar uit om de grenzeloze ruimte op te zoeken en te genieten van de eenzaamheid!