Ik heb voor het eerst druiven geplukt in België!

Ik heb voor het eerst druiven geplukt in België!

1 sportieve dag

Om precies te zijn was het op het familiedomein van "Closerie des Prébendiers". Deze wijngaard ligt in Huy, in de provincie Luik. De eigenaar is de Heer Mouton, een van de 23 wijnbouwers in de provincie. Het plukken is een zeer sportieve bezigheid en de spieren van onze bovenbenen zijn die dag behoorlijk krachtiger geworden. De volgende dag bezochten we een andere wijnboer in de streek: Joël Petithan in Hamoir. Zijn klein druivenperceeltje bracht hem heel wat faam, tot de koning van België aan toe!

Voor het eerst druivenplukken... een epische belevenis!

Na een hartelijk welkom van de medewerkers van het domein gingen we, gewapend met een snoeischaar en plastic bakken, richting de verschillende gangpaden. Voor een dag in september brandde de zon verrassend fel. We gingen van wijnstok naar wijnstok, in een poging de trossen die onder de bladeren verstopt zaten, niet te vergeten. Het eerste dat we op het domein oogstten was de "pinot gris", in kleine hoeveelheden. Daarna kwamen de "Müller-Thurgau" en "Auxerrois" aan de beurt. Op dit domein wordt alleen witte wijn geproduceerd. We zagen dat veel ranken te lijden hebben gehad van de warme droge zomer. Veel trossen zijn volledig verbrand door de zon. De onzekere weersomstandigheden van de laatste jaren maken het beroep van wijnboer behoorlijk onzeker.

Mijn handen plakten van de suiker en het sap en de eerste blaren ontstonden, maar er heerste een vrolijke sfeer tussen de ranken. We waren met een twintigtal andere plukkers die elkaar van tevoren al min of meer kenden. Het oogsten gebeurt met groepen vrienden en jonge druivenplukkers, waarvan sommigen elk jaar terugkeren om Jacques een handje te helpen op zijn percelen.    

De gangpaden zijn echte trappen met meerdere verdiepingen

Na een lunch met de nodige drank (en dat was geen water) trokken we onze handschoenen weer aan. Maar onze passen werden toch wat onzeker. De middag beloofde lang te worden met de nodige alcohol in ons bloed, de brandende zon op ons hoofd en onze zere bovenbenen, die de inspanning van de ochtend nog moesten verwerken. De gangpaden van het domein zijn echte trappen van meerdere verdiepingen, die we onvermoeibaar op en neer gingen. Nou ja, bijna onvermoeibaar dan. Om 16.00 uur ging ik liggen, gaf ik mijn nederlaag toe en was er in mij geen beweging meer te krijgen!    

Van wijnstok tot wijn ...

Ik maakte van de gelegenheid gebruik om te kijken wat er met de afgeknipte druiventrossen gebeurde. Jacques en zijn vrienden waren continu bezig de "druivenrister" te vullen. Deze grote machine slikt kilo's druiven per minuut in. De bessen worden door dit apparaat van de tros afgerist, platgedrukt en in een aparte bak gescheiden van de takjes.   

Zodra er alleen nog maar geplette druiven in de kom zitten, worden ze in twee persen van eikenhouten latten gegoten. De wijnmakers verzamelen vervolgens het sap op de bodem van de pers. Het sap wordt daarna gezeefd en voor de laatste fase, "de vinificatie", overgebracht naar grote vaten. Jacques Mouton produceert ongeveer 1100 tot 1200 flessen per jaar. "Dit seizoen belooft behoorlijk goed te worden", vertelde hij.

Maar het gaat niet altijd zonder slag of stoot. Midden op de middag klonk er een enorme knal bovenaan het perceel. PAAAF! Een van de persen was door de druk op het deksel  ontploft. Verschillende latten waren letterlijk in tweeën gespleten. Gelukkig was het bijna het einde van de dag. Het grootste deel van de oogst zat al in de vaten. Zodra de laatste druiventros geoogst, gerist en geperst was, gingen de uitgeputte medewerkers langs de gangpaden omhoog voor een aperitief. We proefden de wijn van vorig jaar, een verfrissende witte wijn, perfect om er deze sportieve dag mee af te sluiten. De avond brachten we gezellig samen met de andere plukkers en met Jacques en zijn vrouw door.

Een Belgische "Pinot Noir"

We wilden de provincie Luik niet verlaten zonder een andere wijnmaker in Hamoir te bezoeken: Joël Petithan, al 26 jaar buschauffeur met een passie voor wijnbouw. Deze passie kreeg hij doorgegeven van zijn vader en grootvader, beiden wijnboeren in Frankrijk. Dat deze amateur-wijnmaker in 2010 maar liefst 500 wijnstokken in zijn tuin plantte, was een logische stap. Ondanks de kleine omvang van zijn druivenperceel (in 2019 plantte hij er nog 100 bij), werd zijn wijn zeer snel een groot succes.

Door zijn hobby kwam hij in 2016 op de televisie en zelfs in contact met de koning van België. Hij mocht Zijne Koninklijke Hoogheid ontmoeten en hij maakte van de gelegenheid gebruik om hem drie flessen wijn aan te bieden! "En hij vond ze schijnbaar lekker", zei Joël trots, lachend vanonder zijn snor. Meerdere medailles volgden. In 2015 werd zijn wijn verkozen tot de beste rode wijn van België, in 2016, op het wijnfeest van Sigolsheim, tot de beste buitenlandse rode wijn en in 2019 won zijn wijn de bronzen medaille van de provincie Luik .

De wijnmaker zweert bij Pinot Noir, zijn favoriete druivenras. Hij ontdekte dit ras bij zijn mentor Gérard Fusch, een wijnmaker uit de Elzas. Bij Joël wordt de wijn op ouderwetse wijze gemaakt, zonder chemicaliën. Alleen de magie van de natuur en de kennis van de  gepassioneerde wijnmaker zitten in zijn wijn verwerkt. Natuurlijk hebben we voor vertrek een paar flessen bij hem gekocht. Zijn wijn uit het jaar 2015, zijn allereerste oogst, is gewoonweg uitstekend. Bij opening van de fles is ze licht sprankelend, wat vaker voorkomt bij natuurlijke wijnen. Ze is fruitig in de mond, gemakkelijk te drinken en de tanninesmaak is bijna niet aanwezig. De volgende dag is de wijn zelfs nog beter. Drink met mate, maar geniet volop om de Belgische getalenteerde wijnboeren te eren!  

Deze belevenis zelf ervaren

Ligging en accommodaties/restaurants “merk Ardenne” in de omgeving