Foto van packraften door de vallei van de Ourthe, door Pauline van de blog Unloved Countries

Ik heb in een packraft door de vallei van de Ourthe gevaren

Profile picture for user Pauline - Unloved Countries

Pauline - Unloved Countries

Geregistreerd sinds 4 jaar 4 maanden

Probeert nieuwe avonturen

Reist in onbekende bestemmingen

Een boot die in een rugzak past

DOOR DE OURTHE-VALLEI IN EEN PACKRAFT

                     

1/2 dag wandelen en varen

 

De rivier de Ourthe in de Belgische Ardennen meandert door een prachtige, groene vallei, langs bossen, velden en pittoreske dorpjes. Langs huizen met leistenen daken en adembenemende rotswanden tot wel 500 meter hoog. Ga je op "packraft" -avontuur met de gepassioneerde Luc van Ouytsel, dan combineer je varen met wandelen in deze schitterende omgeving.      

Niet opgeblazen packrafts bij de stuwdam van Nisramont - Pauline de Unloved Countries

Maar wat is een packraft?

 

Zoals hierboven beschreven, is een packraft inderdaad een boot die in een rugzak past. Nu vraag je je waarschijnlijk af hoe dat kan? Het is niet gemakkelijk om het je voor te stellen. Je moet het stugge, harde gedeelte van een boot volledig vergeten. De bootjes van Luc lijken meer op een soort opblaasbare band. Het opblazen gebeurt via een ingenieus systeem: door een met lucht gevulde zak op te rollen verplaats je lucht via een ventiel de boot in.     

Aan het meesleuren van een zware pomp, of het vermoeiende oppompen zelf, hoef je dus niet te denken. Uiteindelijk weegt het bootje maar 3 kg en de demonteerbare peddel maar 1 kg. Het hele pakket past in een normale wandelrugzak. En zo gaan we dus ook op pad, uitgerust met een, door Luc, uitgedeelde rugzak, om al wandelend EN varend de Ourthe-vallei te verkennen.    

De vallei van de Ourthe...of liever gezegd de twee Ourthes 

 

Met een gezellige groep van 15 deelnemers starten we ons avontuur in het dorpje Nadrin, in de buurt van Houffalize. We wandelen door mooie, bloemrijke dorpjes en groene velden, die er in deze late zomerperiode prachtig bij liggen.

Aan het einde van het dorpje Filly, een paradijsje voor wie op zoek is naar rust, nemen we een wandelpad dat alleen maar afdaalt. We gaan richting het water en dus naar ons startpunt voor het varen. Het gewicht van de rugzak op mijn rug is te verwaarlozen. Ik heb er helemaal geen last van. Na iets meer dan anderhalf uur wandelen komt het pad uit op een open plek en daar vandaan hebben we een grandioos uitzicht over de vallei. Beneden ons komen de Oostelijke en Westelijke Ourthe samen om vervolgens als één rivier verder te stromen. Het water is kalm, de lucht blauw, de temperatuur aangenaam... Kortom, een perfecte dag!            

5 minuten om de boot op te blazen

Het opblaeen van de packraft - Pauline de Unloved Countries

Luc doet ons voor hoe je de boot moet opblazen. Geconcentreerd spreiden de deelnemers de inhoud van hun rugzak uit op de grond. Ik monteer mijn twee peddelbladen aan een stok en begin met het opblazen van de boot. De snelsten hebben het in vijf minuten voor elkaar. Ik vul de zak met lucht, rol hem op, duw de lucht in de boot en begin weer opnieuw. Beetje bij beetje begint de kano vorm te krijgen. Luc let goed op en helpt waar nodig de minder getalenteerden. Vreemd genoeg kwam hij vaak bij mij langs...        

Zodra iedereen zijn materiaal in orde heeft, gaan we een voor een het water op. Dat voelt fris aan, dus ik doe mijn best om in balans te blijven. Uit voorzorg vraag ik aan Luc of het mogelijk is om om te slaan met deze boten. "Alleen als je het zelf echt wilt", antwoordt hij vriendelijk, met nog steeds een glimlach op zijn lippen. Dus geen paniek! Mijn telefoon en fototoestel zullen droog blijven. Als ik geen gekke stunts uithaal.

Rivieren zijn geen onoverkomelijke obstakels meer

 

Op de 'Ourthe in de packraft - Pauline de Unloved Countries

We varen in een rustig tempo als groep richting de stuwdam van Nisramont. Terwijl we peddelen, snuiven we de magie van de omgeving op. De beboste heuvels rondom het water zijn groen, aalscholvers vliegen boven ons hoofd en in de verte horen we de roep van een wouw. Rust overheerst hier aan het einde van de zomer. We komen maar een paar kano's tegen, geen hele hordes. De rivier wordt breder naarmate we vorderen en uiteindelijk komen we in het stuwmeer van Nisramont uit. Dit waterreservoir is ontstaan na de bouw van de dam in 1958.         

Mijn maag knort, wanneer ik bij de uitstapplaats aankom. We hebben iets meer dan een uur gevaren. Boven op de stuwdam staat onze lunch al klaar, uitgestald op campingtafels.  

Met een voldaan gevoel beginnen we aan de terugweg. Verder varen is door de droogte helaas niet mogelijk. Het water in de rivier, aan de andere kant van de dam, staat veel te laag. 

De klim naar Ollomont op de terugweg - Pauline de Unloved Countries

Let op, het klimt behoorlijk!

De terugtocht is een stuk zwaarder. We wandelen een kleine kilometer langs de oever van het water, waarna we aan een stevige klim beginnen. Sommige groepsleden hebben het zwaar, maar de stemming blijft optimaal. We komen uit op een grote vlakte waar enkele koeien ons kauwend staan aan te staren. Het pad slingert tussen weilanden door en komt uit in het dorpje Ollomont. Dat de jacht hier een aloude traditie is, is wel te zien: aan de gevel van een groot, wit pand hangen wel meer dan twintig hertengeweien! Het dorp heeft een eigen stijl: witte huizen met leistenen daken voeren de boventoon en een hele oude begraafplaats met prachtige, oude grafstenen maakt het geheel zeer bijzonder.          

We laten dit charmante dorp achter ons en nemen het laatste pad door het bos. De rand van het bos leidt ons naar de plek waar we deze morgen onze auto's hebben achtergelaten.

Uitzicht vanaf de Hérou - Pauline de Unloved Countries

De Hérou met haar legendarische uitzicht over het Ardense massief

 

Luc raadt ons aan om voor vertrek nog even de belvédère onder Nadrin te bekijken. Normaal gesproken, als er wel op de rivier gevaren kan worden, neemt hij het pad langs deze unieke plek om de wandeling in stijl af te ronden. We volgen zijn advies graag op.

Degenen die dachten dat ze zich niet meer flink hoefden in te spannen... hadden het mooi mis! We moeten nog een stukje lopen om het beroemde uitzichtpunt te bereiken. Het pad leidt ons weer bergafwaarts. We voelen de grond onder onze voeten snel veranderen in een rotsachtige bodem. Links doemt er een ander pad voor ons op, dat stijl omhoog loopt. Mijn gevoel zegt me ​​dat we daarheen moeten. Een vreemde rots in de vorm van zaagtanden verschijnt voor me. Ik klim omhoog tot ik de top bereik en dan... hoogtevrees! Het uitzicht is gewoon adembenemend.

De rots vormt een schuine muur van 1500 meter lang en 80 meter boven de rivier. Door een gevoel van valangst lijkt het alsof ik naar de diepte wordt getrokken. Eerlijk gezegd moet ik bekennen dat ik geen held ben op hoogte en ik stop dan ook maar met naar beneden kijken. We genieten een paar minuten van het uitzicht, voordat we onze weg terug hervatten. Ik had nooit gedacht dat ik in de Ardennen last van hoogtevrees zou hebben!

Deze belevenis zelf ervaren

 

Packraft
Luc van Ouytsel
Chemain des Epicéas, 322, 5377 Hogne (België)
Tel.: +32 473 85 31 24
contact@packraft.be
www.packraft.be

Mijn tips

 

Een paar tips voor wie aan deze activiteit wil deelnemen. Verwar Nadrin, het startpunt van de wandeling, niet met Nandrin, een stad in de buurt van Luik. Anders ben je 45 minuten te laat op je afspraak. GPS'en kunnen zich nog wel eens vergissen. Dus let goed op!

Ben je met je camper in de Ardennen? In Houffalize is er een camperplaats, waar je je voertuig kunt parkeren. Je hebt er toegang tot elektriciteit, er is water en er is een plek voor het legen van sanitair. Daarnaast zijn er ook diverse campings in de omgeving. Tussen Houffalize en Nadrin ligt camping "Moulin de Rensiwez" en iets zuidelijker camping "Au bout du Monde". Liefhebbers van een lekker biertje kunnen de brouwerij van Achouffe bezoeken, gelegen op 12 minuten van Nadrin!