Pierre Pauquay
Geregistreerd sinds 5 jaar 4 maanden
De Ardennen over berg en dal
Cultuur en wandelingen
De ultieme uitdaging om je uithoudingsvermogen te testen
5 sportieve minuten
De Stoneman Arduenna is een echte uitdaging! Dit endurance-evenement voor mountainbikers vindt sinds een aantal zomers plaats in de Ardennen, in de Oostkantons. En al vanaf het begin van de zomer keek ik er echt naar uit: het verlangen om de Stoneman-routes te bedwingen deed mijn benen tintelen.
Deelnemerspas van de Stoneman Arduenna - Pierre Pauquay
Het concept ontstond ongeveer tien jaar geleden in de Dolomieten. De Stoneman is ontworpen door Roland Stauder, een marathonmountainbiker, en is een uitgezette route die in één, twee of drie dagen kan worden afgelegd. En de cijfers stijgen: 176 km voor 3250 m positief hoogteverschil! Het is geen race tegen de klok: het is de persoonlijke prestatie die zegeviert. Als je het parcours in één dag aflegt, win je de gouden trofee. Als je het evenement in twee of drie dagen voltooit, heb je de zilveren of bronzen trofee verdiend! Dit evenement vindt meestal plaats in de prestigieuze en veeleisende Alpen. En sinds een paar jaar ook in de Belgische Ardennen!
De Stoneman is een uitgezette route die je in 1, 2 of 3 dagen voltooid
Ik heb Dany Heck, de mountainbikeman van de VVV van Oost-België, gevolgd op een deel van het traject. Hij is erg trots om mij mee te nemen over de paden die het karakter van de Stoneman-trofee smeden. In Botrange, ons vertrekpunt, lijkt het landschap al enkele seizoenen op de garrigue (typisch Provençaals landschap). Op deze 20e augustus bereikt de temperatuur recordhoogten, terwijl het begin van de dag hier normaal gesproken koud is en de hoge grassen bedekt zijn met dauwdruppels.
Een van de afdalingen van de Stoneman - Pierre Pauquay
Klein maar met ontzettend veel diversiteit!
Oost België is een klein gebied maar heeft een enorm grote verscheidenheid aan landschappen. In een paar bochten van het stuur kan je van een heideplateau naar diepe valleien gaan. Het contrast is frappant wanneer we ons kort na Ovifat in een van de bossen storten. De weg wordt gevolgd door een zeer snel pad dat door het sparrenbos kronkelt. Het lawaai van de banden en de remmen verhindert ons de wervelingen te horen van de Bayehon, de hoogste natuurlijke waterval van het land. Beneden neemt de stroom ook in snelheid toe naarmate hij het smalle dal binnenstroomt en wordt zelfs een echte bergstroom.
Op een kruispunt laten we de stroom voor wat hij is (een paar kilometer verderop stort hij zich in de rivier de Warche) en gaan we verder, ditmaal over een echte weg, richting een andere vallei. Hier stuitten we op een prachtige middeleeuwse vesting. Het kasteel van Reinhardstein lijkt haast te zweven tussen hemel en aarde, op z’n rotsachtige uitloper, diep in de bossen.
Tijd om te oogsten
In Robertville geven de heggen en weiden ritme aan onze snelheid: we rijden in een ander landschap, dat nauwelijks overeenkomt met het beeld dat men heeft van de Ardennen bedekt met bossen: hier vind je een overvloed aan bessenstruiken en bloeiende velden. Langs deze grote weiden moeten we gebruik maken van de rechte wegen om onze gemiddelde snelheid wat op te drijven: de 170 km van de Stoneman afleggen in één dag, of zelfs in twee, is verre van een gemakkelijke opdracht...
Hier vind je een overvloed aan bessenstruiken en bloeiende velden...
De fleurige paden van de Stoneman - Pierre Pauquay
Via een aangenaam pad bereiken we de Vieux Moulin, een magische plek waar de beek langzaam door de weide stroomt. De relatief kleine boerderijen liggen genesteld in de valleien en gaan op in het landschap. Op de top van de heuvel zweven en jagen wouwen over het landschap van Weywertz, bezaaid met moerassen en bosjes. De heggen maken het pad langs de bergkamlijn nog mooier: het uitzicht naar het dorp maakt de hele streek zichtbaar. De Stoneman is een onderdompeling in het charmante land van de Oostkantons. De lange hekken lopen door het landschap en roepen beelden op van Schotland: het landschap in de buurt van de Vennbahn is prachtig en bevestigt de milde manier van leven die er van uitgaat. Een zachte verdoving die we terugvinden aan de oevers van de Amel. Beneden heeft de Warche een natuurlijk pad aangelegd met mooie meanders over de weide.
Een explosie van natuur
De oevers van het meer van Bütgenbach verschijnen aan de horizon. Het licht is subliem, met de blauwe hemel die weerkaatst op het spiegelachtige oppervlak van het meer. Soms gaat het pad over in een enkel spoor dat door vochtige weiden loopt. Bij een kleine brug bedekt de weelderige vegetatie het pad, alsof de tijd ervan al voorbij is. Hier, bij het hoogplateau, is het mooie seizoen kort en vluchtig. Net als de muggen en de horzels die rond ons zweven.
Terwijl ik aan m’n onderarmen krab, die jeuken vanwege de vele prikken, verteld Dany me dat de Stoneman Arduenna een echte ontmoeting is tussen bos en water. “Zoals je ziet, rijden wij in zeer wilde omgevingen”. En dat is ook zo. De route voert inderdaad door woeste, bijna ongerepte landschappen, tot in de "Arduenna Sylva", het grote woud zoals Julius Caesar het eens beschreef en vreesde in zijn Gallische Oorlogen.
Geheime bospaden
Bij Honsfled gaat de vlakte van Bullange op in verloren valleien. De toegang is geheim: je moet een echte kenner zijn om deze vallei, die als natuurreservaat is geklasseerd, te bereiken. Om daar te komen, kronkelt de route tussen dennenbomen en beukenbomen. Het pad daalt gestaag en leidt ons naar de rand van het land, naar de grens met Duitsland. Hoe dieper we de vallei ingaan, hoe meer de geluiden gedempt worden in het kreupelhout. Dit wilde pad is bezaaid met bloemen en vlinders fladderen om ons heen. Beekjes, combinaties van hooiland en gemengd bos brengen biodiversiteit in de verloren vallei: de Stoneman biedt ons dit pad van geluk.
Net als ik denk dat ik bijna aan de voet van de Our ben, rijst een steile en geduchte heuvel op naar de hemel en rukt mijn longen zowat uit mijn lijf. Dany vertelt me dat het slechts een voorgerecht is voor alle andere die de Ourvallei doorkruisen. Wie de Stoneman zal voltooien, wanneer en hoe snel, zal waarschijnlijk hier beslist worden, op de uitlopers van de steile vallei. Maar op de top, wat een genot om het landschap te bewonderen. Het uitzicht over de grens is een aaneenschakeling van heuvels en diepe dalen: hier gaan de Ardennen over in dat andere bosmassief: de Eifel.
De Stoneman van de Ardennen - Pierre Pauquay
Als we Schönberg naderen hebben we er ongeveer zestig kilometer opzitten. 4 uur inspanning om slechts een glimp van de route op te vangen. Toch beweert Dany dat hij me over het minst veeleisende deel heeft meegenomen, en het profiel was meestal bergafwaarts… Mijn benen doen nu al zeer… De geoefende mountainbiker heeft hierna nog 116 km te gaan om de hele Stoneman te voltooien. Plotseling begrijp ik de beroemde uitdaging waar iedereen het over heeft, namelijk om enerzijds het hoogteprofiel van de route onder ogen te zien, maar vooral ook om je eigen uithoudingsvermogen te testen.
Deze ervaring zelf beleven
De Stoneman
176 km, 3250 m de D+
www.stoneman-arduenna.com
De route kun je tussen april en september afleggen.
Meer informatie over de route, organisatie en overnachtingen:
VVV van Oost België
Hauptstrasse 54, 4780 Sankt-Vith, België
+32 (0)80 22 76 64
info@ostbelgien.eu
www.ostbelgien.eu
De Stoneman neemt je mee op reis door het mooie gebied van de Oostkantons.